پیشینه و مبانی نظری روابط با دیگران

روابط با دیگران در این بخش به مباحث مربوط به روابط با دیگران پرداخته می شود ، که شامل تعاریف ، مدلهای ارتباطی و تحقیقات انجام گرفته مربوط به این بخش است . معنای ارتباط کلمه ی ارتباط ( communication ) از لغت لاتین communicare مشتق شد است که این لغت در زبان لاتین به معنای To make common یا عمومی کردن و با در معرض عموم قرار دادن است ( پیرسون و نلسون ، 1983 ). پس در اصل اعتقاد بر این است که ارتباطات برخی از مفاهیم و تفکرات و معانی و یا به عبارت دیگر پیام ها را به دیگران و یا عموم گسترش می دهد . تعاریف جدید تر آن را تبادل معنی  یا انتقال پیام ها می دانند . ارتباطات به گونه ای وسیع و گسترده تجارب  نیز تعریف شده است . دین بارلوند  ( 1970 ) معتقد است که ارتباط کلمه ای است که بیانگر فرایند ایجاد معنی است . او بیان می کند که پیام ها ممکن است از خارج شکل بگیرند . توسط یک سخنور ، تلویزیون .. اما معانی در درون شکل می گیرند . برلو در این موررد می نویسد : ارتباط در برگیرنده ی انتقال معانی نیست ، معانی انتقال پذیر و یا قابل انتقال نیستند بلکه تنها این پیام ها هستند که قابل انتقال اند و معنی در مخاطب ایجاد می شود . پیرسون و نلسون ( 1983 ) ارتباطات را فرایند تفهیم  و تسهیم معنی  تعریف می کنند . آن ها تفهیم و تسهیم معنی را بنیان های تعریف خود قرار داده اند . دین بارلوند ( 1970 ) ارتباط دو انسان را در شش حالت در نظر می گیرد : 1 - نگرش ما نسبت به خودمان . 2 - نگرش ما در مورد دیگری 3 - نگرش ما نسبت به نگرش دیگری به ما 4 - نگرش دیگری نسبت به خودش 5 - نگرش دیگری نسبت به ما 6 - نگرش دیگری نسبت به نگرش ما به او . شی یر ( 1985 ) ارتباط را فرایندی سیستمیک تعریف می کند که در آ ن مردم با او از طریق نمادها با یکدیگر کنش متقابل دارند تا معانی را ایجاد و تفسیر کنند . اهمیت ارتباط رابطه ی عمیق ما بین هویت و ارتباط به طور غم انگیزی در کودکانی دیده می شود که از ارتباط انسانی محدودی برخوردار بوده اند . مطالعه های موردی از کودکانی که از دیگران منزوی شده بودن نشان می دهد که آ نها فاقد یک خود پنداره محکم هستند و رشد ذهنی و فیزیکی آن ها با نبود و فقدان کلام و زبان به طور جدی آسیب دیده است . ارتباط با دیگران نه تنها بر احساس هویت ما تاثیر دارد بلکه مستقیما بر بهزیستی و جسمانی ما اثرند است . تحقیقات نشان می دهد که ارتباط با دیگران سلامت فرد را ارتقا می دهد در حالی که انزوای اجتماعی با استرس ، بیماری و مرگ زودهنگام مرتبط است ( کولیر و توماس ، 1998 ). افرادی که فاقد